میں کملی رملی ریحام تے اوہ پھنے خاں لیڈر

مقصود انجم کمبوہ 
پی ٹی آئی دے سربراہ عمران خاں نوں ایہہ زعم اے کہ اوس نے بڑیاں کھیڈاں کھیڈیاں نیں تے جت وی اوہدے پیراں دی باندی سی تے سن وے خانوا! میں وی بڑیاں کھیڈاں کھیڈیاں نیں تے جت وی میرے پیر چمدی رہی اے ! ایہدے وچ کوئی شک نئیں پاٹے خاں اپنی جوانی وچ “دل پھینک عاشق “رہیا اے اوہدے تے نہ صرف گوریاں مردیاں سن پاکستانی ماڈرن گڈیاں وی سڑ پجھ جاندیاں سن عائشہ گلے لئی نوں ویکھ کے میں وی کملی بن گئی تے پاٹے خاں دے خلاف بے سُریاں کہانیاں ، قصے چھیڑ دتے نیں میرے غصے نے سر چڑھ کے پاٹے خاں نوں مڈھوں لیا تے اخیر کر دتی اینا پاگل پن سوار ہویا کہ بھارتی ٹی وی چینل تے چڑھ کے پاٹے خاں دے سر وچ تھکیا عائشہ گلے لئی نیں تے اپنی پرانی دوستی دا لحاظ کیتا پر میں اوس دی رن بن کے رہی اوہدیاں محبتاں دا پاس نہ کیتا کجھ مہینے گذارے پر مینوں چس نہ آئی پاٹے خاں دی پرانی عادت اے اوس نوں سیاست دی دلدل وچ دھنس کے رہن دا بہوں شوق اے ایسے لئی جمائما نے ایس کولوں طلاق لئی سی ایہہ خاں شادی کرن دا شوقین ضرور اے پر رن ہنڈون توں عاری اے جدوں سیاست دا جادو ایہدے تے سوار ہو جاندا اے تے فیر رن نوں رن سمجھن توں انکاری ہو جاندا اے گلے لئی دے بارے وچ میں کجھ نئیں کہندی اوس دا اپنا معاملہ اے مینوں لگدا اے ایس نے پاٹے خاں دی قربت تے حاصل کر لئی مگر اوہدے دل تے راج نہ کر سکی اوہدے دماغ تے سوار نہ ہوئی سب نوں اس گل دی خبر اے خاں “دل پھینک عاشق”اے بس “چوہل موہل “کر کے دل پشوری کرد ااے فیر کوئی ہور چنگی رن نظر آجاوے تے اوس تے پاگل پن سوار ہو جاندا اے میڈیا ایس دل پھینک عاشق دے بارے بہوں کجھ دس رہیا اے میڈیا بہوں کھچرا ہوگیا اے ہر کسے سیاستدان دی پگ لاہ ہتھ پھراؤندا اے ایس نو روکن ٹوکن والا کوئی جمیا ای نئیں مینوں ایہہ پتہ اے کہ بھارتی چینل نے میری آؤ بھگت کیوں کیتی اے ایس نوں میں سازش تے نئیں کہواں گی مگر پاکستان دی دشمنی پچھے مینوں رج کے ورتیا اے میں وی پاگل واں جے خاں دی مخالفت وچ پے کے چینل نوں اگے ودھن دا موقع دتا بھارتی ٹی وی چینل تے میں جو وی گلاں کیتیاں اوہ سچیاں تے کھریاں نیں ہن پاویں خاں ایس نوں جھوٹ منے خاں میرے بارے جو کجھ کہندا اے اوہ سب کجھ جھوٹ تے مبنی اے ایس دل پھینک خاں نوں جھوٹ بولن دی بچپن توں عادت اے ایہدا ماں نال بہوں پیار تے پیو نال ویر سی خاں نوں ہن فیر عشق کُدیا اے جے اوہ نویں گھر وچ سن لان دا جتن کر رہیا اے اوہ بی بی سمجھ توں کم لوے تے شادی توں انکار کر دیوے ساڈی گل منے تے ایس خاں دے چکمے وچ نہ آوے ہن اے گوریاں توں چالو ہو گیا اے مشرقی عورتاں بھولی بھالیاں نیں جے اوہ تھوڑے جئے محبت دے اشارے ویکھ کے پھس جاندیاں نیں جمائما نیں اج تک ایس خاں دی کسے کمزوری بارے زبان نئیں کھولی نہ جانے خاں نے کیہ جادو کیتا اے جے اوہ اج وی ایس دا ساہ بھر دی اے اینوں نا اہلی توں بچان واسطے اپنا دھن من تن دا تے لا دتا اے جمائما یہودن ضرور اے پر دل دی کھوٹی نئیں اے اوہ اج وی خاں نوں دل تو چاہندی اے میں وی رج کے خاں نوں چاہیا سی میں نہ صرف رن بن کے رہنا چاہندی ساں اوس دی عوامی سیاست وچ وی پوری طراں ساتھ دینا چاہندی ساں مینوں خاتون اول بنن دا وی بہوں شوق سی پر اوہ وی خواہش پوری نہ ہوئی میرے دشمناں نے رج کے ویر لیا طلاق دوان تک میری مخالفت وچ انہے ہوئے رے میرے دل وچوں بد عاواں دا بھانبڑ مچ دا پیا اے دشمناں نوں رب چک لوے جے اوہ ہن ای خاں داگھر وس لین دین خاں وی تھوڑا جیا بیو قوف تے لائی لگ اے سیانے کہندے نیں لائی لگ نہ ہووے گھر والا تے چندڑا گوانڈ نہ ہوے اللہ کرے خاں نوں ہن ای عقل آجاوے تے اپنا گھر وسا لوے گھر وسا لیا تے حکومت وی چلا لوے گا گھر وسانا ای تے خاں نوں مشکل کم لگدا اے جے اوہ چنڈریاں دے اڈے چڑھ جاندا اے میں خاں نوں بہوں پیار دتا اے ہن ایس نوں میری جئی رن نئیں لبنی میں نہ صرف خوبصورت تے عقل والی رن واں بلکہ سیاسی توڑ جوڑ دی وی ماہر آں میں چاہندی تے ایس دے گھر دی بربادی دے نال نال ایس دی سیاست وی تباہ کر دیندی “جاوے خاں” میں ہار گئی تے توں جت گیا اللہ تینوں بھاگ لاوے تینوں کامیابی و کامرانی نال ہمکنار کرے سچ پچھیں تے خاں اج وی میرے دل وچ کوئی میل کچیل نئیں اے بھاویں لوکی جو کجھ مرضی بکواس کردے پھرن گلے لئی نوں وی میں مشورہ دیواں گی جے اوہ ایس نوں بھل جاوے ایہہ مچھندر ہتھ آون والا نئیں اے ایہہ پاگل خاں اے میں تے کملی آں ایویں اوہدے خلاف رولا پاندی پھر دی آں مینوں پتہ ایہہ اوہندا کجھ وی نئیں وگڑنا لوکاں نے وی اوس نوں چنگیاں کہنا اے ساڈے وطن دے لوکی بہوں بیوقوف تے جاہل نیں اوہ اپنے لیڈر نوں کدی وی نئیں چھڈ دے اوہدے تے جان وی وار دیندے نیں بھاویں اوہناں نوں ایہہ پتہ ہووے کہ ساڈے لیڈر ڈاکو، لٹیرے ، جھوٹے تے بے دید نیں بھاویں عدالتاں اہناں نوں نا اہل قرار دیون پر اوہ کسے نوں نئیں من دے پاویں اوہ قادیانی تے کافر ای کیوں نہ بن جاون لوکی جان دے دیندے نیں جس طراں ذوالفقار علی بھٹو دی پھانسی تے جل مرے سن ۔میں ایہہ غزل لکھی اے ۔
کنوں دساں اپنا دکھ بہہ کے تھلے سکے رکھ 
لا کے بے وفا نال یاری کدی نہ پایا سکھ 
عزت گوائی شہرت گوائی پیار وچ نہ ملیا سکھ 
سنہے بھیجے بہوں سارے چٹھیاں وی پائیاں وکھ
اوہ پتھر دل نئیں منیا میں جتن وی کیتے لکھ 
جا موجا مان وے خاں ساڈی بھاویں لگے نہ اکھ